سلام به مهربونترين همسفر دنيا،سلام سلام سلام...بهارم حسابي شگفت زدم كردي..نازنينم منو خجالت دادي ها..اينهمه محبت!!!آخه فكر منم باش خوش انصاف..آخه من چه طوري جوابگوي دنيا دنيا مهر تو نسبت به خودم باشم...آسمونم ممنون به اندازه ي همه ي همه ي هستي ازت ممنونم ...كمه نه؟.درسته، هستي انتها داره بهتره بگم به اندازه ي بي نهايتها و بي پايانها ارت سپاسگزارم...اميدوارم اين يكي ديگه كم نباشه...آخ كجايي ببيني گونه هاي همسفرت از خجالت گل انداخته..آهاي ماه من ،ماه آسمونها خجالت كشيد خورشيدم گذاشت و رفت..مي دوني طاقت ديدن خوبي و ماهي تو رو نداشتن..بهترين من فكر آدمهاي ديگه هم باش ها من ماه و خورشيد دارم بقيه چي؟؟!!! مي دوني قبل از نوشتن تفعل زدم به لسان الغيب..گل باغم اگه گفتي چي اومد؟ در ازل بست دلم با سر زلفت پيوند/تا ابد سر نكشد وز سر پيمان نرود/هر چه جز بار غمت بر دل مسكين منست/برود از دل من از دل من آن نرود/ مهر توام در دل و جان جاي گرفت/اگر سر برود از دل و از جان نرود/ زيبا بود نه؟ تقديم به تو اي پناهگاه خستگي هايم....راستي روي برفها كه راه مي رفتم نبوده جاي پاي تو رو كنار جاي پاي خودم حسابي حس كردم..هميشه به فكرتم به فكر خوشبو ترين گل باغ هستي ام.خدايا عزيزترين كسم رو سپردمش دست خودت...در پناه حق..يا علي