فضاي اين شب تهي ، چه بي طپش ، چه بي صداست
براي من که راهيم ، که تشنه ي رهاييم
رهايي از گذشته ها و رفته ها

رهايي از گذشته ها ، رسيدن به انتهاست
براي من که خسته ام ، که بي ثمر نشسته ام
تکيده اي درونِ خود شکسته ام

جُز اسم تو جاري نشد هرگز به لب عبارتي
اما دريغ ، در حرف تو هرگز نبود صداقتي
از تو به اين مرز شب بي انتها رسيدم

من خسته از اين ظُلمتم ، بيزارم از فريب تو
تو راهي سپيده اي ، خورشيد من نصيب تو
امّا من از خورشيد و از سپيده دل بريدم . . . . .


سلام خوبين؟منم آپم..ميدونم درگير دانشگاهين موفق باشين يا حق